Mijn heilige ruimte
Ik heb je opnieuw gevonden.
Daar waar ik zo gewend was.
Vanuit mijn onophoudelijke enthousiasme.
Me te richten op de ander.
Zonder mezelf hierin te kennen.
Dit voelde vertrouwd en zogenaamd veilig.
Maar bleek schone schijn.
Mijn diepste gevoelens
verscholen in mijn heilige ruimte.
Rondom mijn kwetsbare hart.
Zijn de opening
naar liefde en zelferkenning.
Opnieuw kunnen voelen.
Zo diep en dicht in mij,
dat ik er even stil van word.
Een cirkel van lichtjes
verschijnt om mij heen.
Dit is mijn heilige ruimte.
Nog zo ongewoon diep en groots.
Ik kies ervoor
om je nog even klein bij me te houden.
Heel veilig en warm in mij.
Vanuit hier heb ik van de ander
geen bevestiging meer nodig.
Dat ik er ook mag zijn.
Ik voel, ik ben, ik weet,
dit is genoeg.
Ik en mijn heilige ruimte,
van binnen samen één.
Dankjewel lieve ander.
Voor je geduld en openheid.
Het delen van jouw waarheid,
en naast mij blijven staan.
Samen met jou,
word ik steeds meer mij.